| Kwaadmechelen 2004
Op zekere dag rinkelt de telefoon. Een duitstalig persoon aan de andere kant van de lijn informeert naar het Shantykoor en of we ergens langs de straat een optreden willen doen? Niet direct de dagelijkse vraag. |
| Uiteindelijk krijgt het geheel vorm en wordt van ons een optreden verwacht. Tijdens een tussenstop met de bus zullen zijn genodigden even de benen strekken vooraleer zij verder gaan naar de inwijding van een boot. Kwestie van in stemming te komen. We hadden dan ook een locatie uitgezocht, niet ver van de autostrade, en met zicht op water en schepen. Mooier kon niet.
Tot de mist komt opzetten en een ijzige wind door been en merg gaat. Goed samendrummen op een hoopje lijkt de beste oplossing. |
|
|
|
Ondertussen heeft ook het cateringbedrijf zijn standje klaar met warme hapjes en drank tot plots uit de mist twee bussen opduiken. Onze gasten zijn gearriveerd. De accordeonisten proberen met stramme vingers noten uit hun trekzak te halen, de rest tracht met bibberende stem de aandacht te trekken. De deuren van de bussen draaien open en het verassingseffect slaat toe bij de reizigers.
|
|
|
Terwijl hapjes en drankjes worden geproeft staan onze vrouwen op de achtergrond stilaan te verkleumen.
|
|
